پندهای مولانا

هفت پند مولا نا

در بخشیدن خطای دیگران مانند شب باش

در فروتنی مانند زمین باش

در مهر ودوستی مانند خورشید باش

هنگام خشم وغضب مانند کوه باش

در سخاوت وکمک به دیگران مانند رود باش

در هماهنگی وکنار آمدن با دیگران مانند دریا باش

خودت باش همانگونه که می نمایی 

        

بانگ رحیل

بسمه تعالی

بانگ رحیل :    ای فرزند آدم !

- « توشه » را افزون کن ، که « راه » {آخرت و رسیدن به سعادت } ، دور است ، دور !

- و « کشتی» را تعمیر کن ، که « دریا » عمیق است ، عمیق !

- و « بار » { های بیهوده را } فرو گذار

- و خود را سبکبار کن که «صراط » ، باریک و دقیق است ، دقیق !

- و « عمل » خود را پیراسته  کن ، که « حسابرس» بینا است ، بینا !

- و خفتن خویش را به تاخیر انداز و آنرا برای درون قبر بگذار !

- و فخر کردنت را برای هنگامه برپایی « میزان » { در قیامت } بگذار .

- و خواهش های دلت را برای بهشت واگذار .

- و آسودگی ات را برای جهان آخرت بگذار .

- و لذت جویی ات را برای { زیستن در کنار } پاکان بهشتی وا گذار .

- و برای من باش تا من – نیز – برای تو باشم .

- و با سبک شمردن دنیا ، به من نزدیک شو و تقرب بجوی .

- و با دشمن داشتن بدکاران و – نیز – دوستی با نیکان ، خویشتن را از آتش ، دور بدار .

- پس { بدان که } خداوند ، پاداش نیکو کاران را تباه نمی کند .

تو ای مادر...

سلطان غم چشم و چراغم مادر

تنها گل گلزار باغم مادر

بعد از خدا تنها امیدم مادر

من با دعایت روسفیدم مادر

مادر پرستار دلم

ای روشنی بخش و چراغ منزلم

در قلب منی، این آرزوی آخر است

گویند بهشت در زیر پای مادر است

ای وای من، قدر تو را نشناختم

من را ببخش، تنها به خود پرداختم

مادر پرستار دلم

ای روشنی بخش و چراغ منزلم

تو با بدی هایم ساختی و سوختی

تنها، چراغ خانه را افروختی

هر جمعه ها چشمت به قاب جاده ها

شاید بیاید امن یجیب جاده ها

مادر پرستار دلم

ای روشنی بخش و چراغ منزلم

کسی که تا همیشه پای من سوخت

چراغ خانه ی سرد من افروخت

شبی که سر به بالین تبم من

زمین و آسمان یک جا به هم دوخت

مادر تویی دار و ندارم مادر

بعد از تو من دیگر چه دارم مادر

ای گریه ات پشت و پناهم مادر

من با دعایت رو به راهم مادر

مادر پرستار دلم

ای روشنی بخش و چراغ منزلم

ادای حق سلامتی

بیائیددر این شبهای استجابت دعابه شکرانه سلامتی که داریم برای تمام بیمارانی که در بیمارستانها ومنازل بستری هستندازصمیم قلب دعا کنیم

مناجات امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام

خدایا از تو امان خواهم در آن روزى که سود ندهد کسى را نه مال و نه فرزندان مگر آن کس که دلى پاک به نزد خدا آورد

و از تو امان خواهم در آن روزى که بگزد شخص ستمکار هر دو دست خود را و گوید اى کاش گرفته بودم با پیامبر راهى

و از تو امان خواهم در روزى که شناخته شوند جنایتکاران به سیما و رخساره شان و بگیرندشان به پیشانیها و قدمها

از تو امان خواهم در آن روزى که کیفر نبیند پدرى بجاى فرزندش و نه فرزندى کیفر شود بجاى پدرش براستى وعده خدا حق است

و از تو امان خواهم در آن روزى که سود ندهد ستمکاران را عذرخواهیشان و بر ایشان است لعنت و ایشان را است بدى آن سراى

و از تو امان خواهم در روزى که مالک نیست کسى براى کسى دیگر  چیزى را و کار در آن روز بدست خدا است